(1053.Hafta) 31 Mayıs 2025
30 yıldır soruyoruz: Mehmet Sait Zengin nerede?
Devletin kolluk kuvvetleri tarafından gözaltına alındıktan sonra bir daha haber alınamayan sevdiklerimiz için 27 Mayıs 1995’ten bu yana her hafta Galatasaray Meydanı’nda bir araya geliyoruz. Her hafta bir kaybımızın hikâyesini toplumsal hafızaya taşıyor, onları unutturmamak için sesimizi yükseltiyoruz.
Devletin inkâr ve cezasızlık politikalarıyla üzerine karanlık bir perde çektiği gözaltında kaybetme vakalarını görünür kılmak ve adalete erişmek için 30 yıldır mücadele ediyoruz.
30 yıldır soruyoruz: Kayıplarımız nerede?
30 yıldır haykırıyoruz: İnkâra son verin, kayıplarımızın akıbetlerini açıklayın. Hakikati bilme hakkımıza saygı gösterin.
30 yıldır talep ediyoruz: Adaletin sağlanabilmesi için cezasızlığa son verin. Kayıplarımızın faillerini ve sorumlularını yargılayın. Cezasızlık sürdükçe adalet gerçekleşemez. Cezasızlık, gözaltında kaybetme suçunun ortağıdır. Cezasızlık, inkârın zeminidir. Cezasızlık, kayıplarımızı elimizden alanların korunma kalkanıdır.
Biliyoruz ki: Cezasızlık son bulmadan adalet sağlanamaz. Adalet sağlanmadan barıştan söz edilemez. Devlet eliyle ya da devlet politikalarının sonucu olarak evlatları ellerinden alınan annelerin yaralarını hafifletmeyen hiçbir süreç kalıcı barışa evrilemez.
Çünkü barış; sadece silahların susması değil, aynı zamanda kalplerin huzura ermesidir. Hakikatin ve adaletin eksik olduğu bir düzen, barışı yalnızca bir illüzyon haline getirir. Barış, ancak herkesin sesi duyulduğunda ve herkesin hakkı teslim edildiğinde mümkün olabilir.
Tam da bu nedenle, barıştan ve demokratikleşmeden söz edilen bu dönemde bir kez daha haykırıyoruz:
Barışı istiyoruz, kayıplarımızı da.
Barışı istiyoruz, hakikati de.
Barışı istiyoruz, adaleti de.
Barışı istiyoruz, demokrasiyi de.
Bu hafta 1053. kez toplandık ve Zengin Ailesi’nin sesi olmak için buradayız.
36 yaşındaki Mehmet Sait Zengin, Midyat’ta yaşayan bir esnaftı. HADEP üyesiydi. Güvenlik güçlerinin tehditleri altında yaşayan Zengin, sürekli olarak takip ediliyor, gözaltına alınıyor ve işkenceye maruz kalıyordu.
1995 yılının Nisan ayında, dükkânına gelen polisler tarafından bir kez daha gözaltına alındı. On dört gün boyunca işkence gördü ve ardından serbest bırakıldı.
Ancak serbest bırakıldıktan kısa bir süre sonra, 6 Mayıs 1995 tarihinde, Mardin’den geldiklerini söyleyen sivil kıyafetli iki polis tarafından evinden gözaltına alındı ve beyaz bir Toros ile götürüldü.
Can güvenliğinden endişe eden ailesi Midyat karakoluna başvurdu. Yetkililer, “Bizde yok ama Mardin’e götürülmüş olabilir” yanıtını verdi. Bunun üzerine aile Mardin’e gitti. Karakola başvuran kardeşi, “Onu ararsan sen de bu yolda gidersin” diyerek tehdit edildi.
Ailenin başvuruları sonuçsuz kaldı. Dört çocuk babası Mehmet Sait Zengin’den bir daha haber alınamadı. 30 yıldır ailesinin “Mehmet Sait Zengin’e ne oldu?” sorusu yanıtsız bırakıldı. İnsan Hakları Derneği Mardin Şubesi’nin çabalarıyla yeniden canlandırılan dosya, Midyat Savcılığı’nın raflarında beklemeye terk edildi.
1053. haftamızda bir kez daha talep ediyoruz: Mehmet Sait Zengin dosyasındaki 30 yıllık inkar ve cezasızlığa son verin, hukuku işletin!
Kaç yıl geçerse geçsin, Mehmet Sait Zengin için, tüm kayıplarımız için adalet talep etmekten; devletin evrensel hukuk normlarına uygun hareket etmek zorunda olduğunu hatırlatmaktan asla vazgeçmeyeceğiz.
Cumartesi Anneleri
İnsan Hakları Derneği İstanbul Şubesi
Gözaltında Kayıplara Karşı Komisyon
(1053. أسبوع) - 31 مايو/أيار 2025
بيان إلى الصحافة والرأي العام
نسأل منذ 30 عامًا: أين هو محمد سعيد زينغين؟
منذ 27 مايو/أيار 1995، نجتمع كل أسبوع في ساحة غلطة سراي من أجل أحبائنا الذين لم يُعرف مصيرهم بعد أن تم اعتقالهم من قبل قوات الأمن، ولم يتم التواصل معهم بعدها إطلاقًا. ننقل في كل أسبوع قصة أحد مفقودينا إلى الذاكرة المجتمعية، ونرفع أصواتنا لكي لا يُنسَوا.
نناضل منذ 30 عامًا لجعل حالات الإخفاء القسري التي أُخفيت خلف ستار مظلم بفعل سياسات الإنكار والإفلات من العقاب للدولة، مرئية ولأجل الوصول إلى العدالة.
منذ 30 عامًا نسأل: أين مفقودونا؟
منذ 30 عامًا نصرخ: أوقفوا الإنكار، وبيّنوا مصير مفقودينا. احترموا حقنا في معرفة الحقيقة.
منذ 30 عامًا نطالب: أوقفوا الإفلات من العقاب لتحقيق العدالة. حاكموا الجناة والمسؤولين عن فقدان أحبائنا.
فلا يمكن تحقيق العدالة ما دام الإفلات من العقاب مستمرًا.
الإفلات من العقاب شريك في جريمة الإخفاء القسري.
الإفلات من العقاب هو أرضية الإنكار.
الإفلات من العقاب هو درع الحماية لمن سلبوا منا مفقودينا.
نحن نعلم أن: العدالة لا تتحقق دون إنهاء الإفلات من العقاب. ولا يمكن الحديث عن السلام دون تحقيق العدالة.
فلا يمكن لأي مسار لا يخفف من جراح الأمهات اللواتي فقدن أبناءهن بيد الدولة أو نتيجة لسياساتها، أن يتحول إلى سلام دائم.
لأن السلام لا يعني فقط صمت البنادق، بل هو أيضًا طمأنينة القلوب.
فأي نظام يفتقر إلى الحقيقة والعدالة، لا يمكن أن يقدّم سوى وهم السلام.
السلام لا يكون ممكنًا إلا حين يُسمع صوت الجميع وتُردّ الحقوق إلى أصحابها.
ولهذا السبب، وفي هذه المرحلة التي يُتحدث فيها عن السلام والديمقراطية، نرفع صوتنا مرة أخرى ونقول:
نريد السلام، ونريد مفقودينا أيضًا.
نريد السلام، ونريد الحقيقة أيضًا.
نريد السلام، ونريد العدالة أيضًا.
نريد السلام، ونريد الديمقراطية أيضًا.
هذا الأسبوع اجتمعنا للمرة الـ1053، ونحن هنا لنكون صوت عائلة زينغين.
محمد سعيد زينغين، البالغ من العمر 36 عامًا، كان تاجرًا يعيش في مديات وعضوًا في حزب HADEP. كان يعيش تحت تهديدات مستمرة من قبل قوات الأمن، وكان يتعرض للمراقبة الدائمة، والاعتقال، والتعذيب بشكل متكرر.
في أبريل/نيسان 1995، تم اعتقاله مجددًا من متجره على يد الشرطة، وتعرض للتعذيب لمدة أربعة عشر يومًا، ثم تم إطلاق سراحه.
لكن بعد فترة قصيرة من الإفراج عنه، وتحديدًا في 6 مايو/أيار 1995، تم اعتقاله من منزله على يد شرطيين بملابس مدنية قالا إنهما من ماردين، واقتادوه بسيارة بيضاء من طراز توروس.
قلقة على سلامته، تقدمت عائلته إلى مركز شرطة مديات، فجاء الرد: “ليس لدينا، ربما نُقل إلى ماردين”.
وعندما ذهبت العائلة إلى ماردين، تم تهديد شقيقه في مركز الشرطة هناك بقولهم: “إذا واصلت البحث عنه، فستلقى نفس المصير”.
لم تسفر جهود العائلة عن نتيجة، ولم يتم سماع أي خبر عن محمد سعيد زينغين، والد أربعة أطفال، منذ ذلك اليوم. وظل سؤال العائلة “ماذا حدث لمحمد سعيد زينغين؟” بلا جواب طيلة 30 عامًا.
وقد أُعيد فتح ملفه بجهود فرع جمعية حقوق الإنسان في ماردين، لكنه تُرك لاحقًا مهملًا على رفوف نيابة مديات.
في أسبوعنا الـ1053، نكرر مطالبنا:
ضعوا حدًا لإنكار دام 30 عامًا والإفلات من العقاب في قضية محمد سعيد زينغين. طبقوا القانون!
ومهما مر من الزمن، لن نتوقف عن المطالبة بالعدالة لمحمد سعيد زينغين ولكل مفقودينا، ولن نتوقف عن التذكير بأن على الدولة أن تلتزم بالمعايير القانونية الدولية.
أمهات السبت
فرع إسطنبول لجمعية حقوق الإنسان
اللجنة ضد الإخفاء القسري أثناء الاحتجاز
"لجنة السجون في فرع إسطنبول لجمعية حقوق الإنسان (İHD)"
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق